Styczniowe spotkanie DKK

Inga Iwasiów „Późne życie”

Rosa Montero „Ta żałosna myśl, że nigdy więcej cię nie zobaczę”

 Podczas styczniowego spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki rozmawialiśmy o dwóch książkach, pierwsza z nich to „Późne życie” Ingi Iwasiów, polskiej literaturoznawczyni, krytyczki literackiej, poetki i prozatorki, profesor nauk humanistycznych. Niestety jak pokazała dyskusja książka ta nie przypadła do gustu Klubowiczów. Każdy miał problem z jej przeczytaniem, zresztą całość przeczytały tylko nieliczni. Bohaterami książki są mieszkańcy nadbałtyckiej osady i tak mamy głos wielu narratorów, którzy dużo mówią, chyba nawet za dużo. Powieść ta przypomina raport z oblężonego świata, z pewnością niepokoi, ale i diagnozuje. Bohaterowie książki robią wrażenie pogrążonych w letargu, zawieszonych, czekających bez niecierpliwości na jakieś rozstrzygnięcie, żyją wspomnieniami. Klubowicze zastanawiali dla kogo właściwie napisana jest ta książka? Mnogość dygresji na różne tematy, czy poszatkowana fabuła rozprasza czytelnika i nie zachęca do czytania. Jak podkreślili była to męcząca i niestety nudna lektura. Według nich książka jest nielogiczna, a brak identyfikacji z bohaterami nie ułatwia czytania. Nie jest to pozycja, która pozostanie w ich pamięci i pozostawi jakikolwiek ślad. Drugą omawianą lekturą był esej „Ta żałosna myśl, że nigdy więcej cię nie zobaczę” Rosy Montero. Autorka jest hiszpańską dziennikarką, pisarką i eseistką. W swojej książce nawiązuje do pamiętników Marii Skłodowskiej-Curie, które zaczęła pisać po śmierci męża, Piotra. Klubowicze przeczytali tę pozycję z dużym zainteresowaniem, podkreślając, że najciekawsze są zapiski z pamiętnika naszej noblistki, zamieszczone w książce. Zaznaczyć trzeba, że „Ta żałosna myśl…” nie jest biografią, są to przeżycia autorki zainspirowane dziennikiem Skłodowskiej. Montero podobnie jak Skłodowską próbuje pogodzić się ze śmiercią bliskiej osoby. Ich głosy mieszają się ze sobą, by opowiedzieć historię odradzania się do życia. Jak stwierdzili Klubowicze, nie można generalizować żałoby, bowiem każdy z nas inaczej przeżywa stratę bliskiej osoby. Zachwyciła ich natomiast postać i hart ducha Skłodowskiej, doszli do wniosku, że my Polacy tak niewiele wiemy o naszej polskiej noblistce. Maria Skłodowska-Curie to bez wątpienia najsłynniejsza Polka, naukowiec i noblistka, której życie i dokonania powinien znać każdy. Klubowicze podzielili się cenną uwagą, że np. w Japonii dzieci uczą się o Skłodowskiej już od najmłodszych lat i sporo wiadomości o niej zawartych jest w podręcznikach. Podsumowując lektura książki „Ta żałosna myśl, że nigdy więcej cię nie zobaczę”  Rosy Montero zachęciła Klubowiczów do bliższego poznania postaci Marii Skłodowskiej-Curie oraz poznania całości dzienników noblistki.

Marcin Warmke

(moderator DKK w Świeciu)